فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 6، شماره 4، زمستان 92 ، شماره پی در پی 22

شعر زنانه ایران و سبک گویش زنانه

صفحه (0 - 0)
حمیده غلامی،معصومه بخشی زاده
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
سبک زنانه، نوشتار زنانه، گویش زنانه و به طورکلی نهضت زنانه and not;نویسی، جنبشی است خودآگاهانه که میکوشد زنان را ترغیب نماید که خود را از زیر سیطرۀ نظام فکری و زبانی مرد محور جامعه بیرون بکشند و از آنان میخواهد که از خود و امیال و امید و آرزوهایشان به عنوان یک نیمۀ فعال از جامعۀ بشری، بنویسند و بسرایند. این جنبش سعی دارد با مقایسۀ بین ادبیات تولید زنان با مردان به تمایزات زبان زنانه یا سبک نوشتاری زنانه نسبت به زبان مردان که همان زبان مسلط و هنجار جامعه میباشد، پی ببرد. در این پژوهش نگارنده، تلاش نموده است با کنکاش در آثار زنان شاعر ایران نشانه های موجود در اشعار ایشان را، که موجب وجه تمایز اشعار زنان از مردان میشود و آن آثار را به سبک نوشتاری ِ زنانه متمایل میکند، شناسایی و معرفی نماید.

کلمات کلیدی
سبک شناسی , نقد ادبی , زبان زنانه , نوشتار زنانه , سبک زنانه , شاکله های شعر زنان , شعر معاصر